فتق (هرنی)
در زیر پوست شکم و کشاله ران چندین لایه عضله و پرده وجود دارد.
پارگی لایه های عضلانی و پرده ها شکمی موجب ایجاد بیماری فتق (هرنی) میشود.
علل ایجاد فتق:
- ضربه به جدار شکم
- انجام فعالیت سنگین یا بلند کردن جسم سنگین
- مادرزادی
- سابقه جراحی باز قبلی شکمی
علایم فتق شکمی:
▪بیرون زدگی و تورم محل فتق در جدار شکم یا کشاله ران
▪درد محل فتق
▪علایم انسداد روده در موارد گیر افتادن روده ها در محل فتق شکمی
تورم محل فتق همان بیرون زدگی احشا شکمی (روده ها، چربیهای شکمی و…) در محل تورم میباشد که احتمال گیر افتادن و اختلال خونرسانی که در اصطلاح عامیانه “سیاه شدن روده ها ” گفته میشود وجود دارد.
تنها راه درمان فتق جراحی میباشد.
جراحی به دو روش باز و لاپاراسکوپی (بسته) انجام میشود.
در روش باز یک برش طویل بر روی پوست زده میشود و محل پارگی ترمیم میشود و یک وسیله به نام مش (اصطلاح عامیانه توری) برای بیمار پهن میشود.
از مشکلات روش باز:
▪برش بزرگ روی پوست و ایجاد اسکار بر روی محل عمل
▪درد های طولانی مدت محل جراحی
در روش لاپاراسکوپی با ۳ برش ۰.۵ تا ۱ سانتی متری جراحی انجام میشود.
از مزایای این روش:
▪دردهای کمتر
▪بازگشت به محیط کار سریعتر
▪نداشتن اسکار بزرگ بر روی شکم میباشد.
در روش لاپارسکوپی مدت بستری در بیمارستان ۲۴ ساعت بوده و بازگشت به محیط کار روز چهارم بعد عمل میباشد.
بعد جراحی باید به مدت ۱ ماه از فعالیت سنگین پرهیز کرد.
در صورت عدم جراحی باید از فعالیت سنگین پرهیز کرد و در نظر داشت که احتمال گیر کردن احشا شکمی و روده ها در محل فتق وجود دارد. در صورت گیر کردن احشاء شکمی در محل فتق انجام جراحی اورژانسی فتق که قطعا کیفیت جراحی بسیار پایین تر خواهد بود نیاز خواهد بود.
بدون نظر